در سالهای اخیر، اخباری از موارد مثله کردن انسانها منتشر شده که یکی از مشهورترین آنها، قتل بابک خرمدین توسط والدینش بود. این واقعه نهتنها جامعه ایران، بلکه وجدان بشریت را به درد آورد.
در گذشته، مثله کردن معمولاً برای مجازات کسانی انجام میشد که مورد خشم حاکمان یا مردم قرار میگرفتند. نمونه تاریخی آن، اعدام دامیان به دستور ناصرالدینشاه بود. اما امروزه نیز برخی گروههای شرطبندی فوتبال و حکومتهای سرکوبگر، از این روش برای ارعاب مخالفان استفاده میکنند.
از نظر روانشناختی، این عمل میتواند ریشه در خشم شدید، تمایلات سادیستی یا میل به قدرت و انتقام داشته باشد. برخی گروههای تروریستی با مثله کردن قربانیان، در پی نمایش خشونت و ایجاد رعب در جامعه هستند.
مثله کردن، فارغ از هر توجیهی، عملی غیرانسانی و وحشیانه است که در هیچ شرایطی قابل قبول نیست. قوانین بینالمللی و ادیان الهی نیز به صراحت آن را محکوم کردهاند. با این حال، متأسفانه هنوز شاهد وقوع چنین جنایتهایی در گوشهوکنار جهان هستیم